In omgevingen die in toenemende mate worden bepaald door voorspellingen en aannames, word de mens gedwongen juist te determineren en zijn positie te bepalen.Het doen van aannames (en dus gebruik makend van onze verbeelding) en daar in grote groepen naar handelen in een zowel flexibele als vasthoudende wijze is een typisch menselijk talent en kent zowel positieve, als negatieve kanten. Toch is het van belang in beide gevallen bepalen waar men over spreekt, over welk zg. bestaansdomein hebben wij het. Waar liggen grenzen , waar bestaan deze eruit en in welke mate zij het gebied waarmee wij te maken vormgeven..Hoe groot zijn de grenzen en waar bestaan die dan weer uit. Hoe absoluut zijn die afbakeningen of zijn zij op hun beurt weer generatoren voor nieuwe vormen en ervaringen. De mens is een radeloos organisme, dat slechts in beperkte mate gebruik maakt van zijn bestaan.Dit tere bestaan staat meer en meer bloot aan eerder genoemde aannames, waarvan de effecten wel fysiek zijn bestaan beinvloeden.
De verbeelding, geloof en gedeelde geestelijke energie definieren de mens en geven hem de potentie tot ontwikkelen. De radeloze mens zoekt manieren om dit potentieel te richten en te gebruiken, hij heeft een vermoeden maar doolt meestal daarin rond.
Er is een laag van stoffelijk leven ,
een laag van geestelijk handelen waarin wij streven
en een punt daarachter van totale rust, kalmte en balans. Het streven genereert gezang, beelden, dromen in het stoffelijk leven.
Deze gebieden zijn niet strikt gescheiden maar halfdoorlatend en elkaar voedend en deelbaar onder het menselijk leven.
Mijn werken zijn de streeflagen.
Met mijn werk wil ik geen gesloten systeem maken , als een “loop” of feedbacksituatie, dat zou het juist uitputten , dus maak “lekkages”, glitches, ontsnappingsroutes, die juist weer voedend voor het totale werk kunnen zijn.
Papier is samen met de menselijke geest een van de meest bestendige en gevoelige e oudste drager van ideeen, verhalen en beelden.
Kunnen wij gedachten vouwen,kreuken, bestempelen en in serie zetten….?
Ik werk niet naar een totale geslotenheid in mijn werken. Ik maak generatoren En laat het ademen, met ook hier en daar een “lek” houdt het systeem juist gezond.
